13 Haziran 2014 Cuma

Uzun zaman oldu

Merhabalar herkese.. Ne zamandır yazamıyorum. Sınavlar , dersler , temizlik o bu derken baya bi koptum blogtan farkındayım. Bugün biraz buruk bir şekilde yazıyorum sizlere. Biliyorum benim sevincimi kendi sevinciniz gibi paylaştınız her zaman. Bu defa bir yakınma tarzında olacak yazım. Bu sabah facebook üzerinden bana saldıran iki kız hakkında yazacağım... Daha önce de arkamdan konuşmalar , ön yargılar falan olmuştu fakat bu farklı... O kadar utanç vericiydi ki... Bir kız bu cümleleri nasıl kurabilir diye düşünüp durdum. Durduk yerde bir anda küfürler etmeye ve eleştirmeye başladılar. Seviyeli bir şekide eleştirilmeye her zaman açığımdır fakat bu resmen terbiyesizlikti! Yine de sükunetimi korumaya ve bu mubarek günlerde imanımı sağlam tutmaya çalıştım. Bir gün bu tarz şeylerin başıma geleceğini hiç tahmin etmezdim. Başarılı insanların her zaman bu tarz saldırılara mağruz kaldığını görmüştüm fakat kendimi o kadar başarılı bulmadığımdan tahmin etmemiştim. Ama birileri gerçekten içerlemiş olmalı.... Ben Kazakistan'ı kendi vatanım gibi seviyorum! Sırf sevdiğim Kazak diye değil ki ben  zaten Kazakistan'ı onunla tanışmadan önce keşfetmiştim. Bu ne ahlaksızlık? diyye sormadan edemedim. Hayatım boyunca ağzıma almadığım küfürleri duydum... Bunu yapanın bir kız olması daha da acı. Ülke olarak ilerleyebiliriz ama toplum olarak geriliyoruz. İşte bugün yaşadığım bu olayda sabırlı olmayı bir kez daha öğrendim. Sabırla sustum ve onlar için de dua ettim. Allah bir an önce hidayetine eriştirsin ve yaptıklarının yanlış olduğunu anlasınlar. Bu olaydan sonra dinlediğimde yüreğimi ferahlatan Kazakça şarkıyı sizinle paylaşmak istedim. Bu yazıyı bu yüzden yazdım. Benim durumumda olup buna ihtiyacı olanlar olabilir diye düşündüm... Dinlemenizi tavsiye ederim....



Beni anlayan , dinleyen , yanımda olan herkese çok teşekkür ederim.